تغییرات گسترده و سریع محیط، تکنولوژی، مشتریان، محصولات و خدمات رقبا مجموعه ای از نیروهای اثرگذار بیرونی هستند که ماندگاری و بقاء سازمان را تهدید می کنند. در چنین شرایطی نداشتن انگیزه کافی، نارضایتی، عدم تعلق کارکنان و در نهایت بی ثباتی درون سازمانی تیر خلاص را به سمت یک سازمان شلیک خواهد کرد.
بدون شک اهمیت مدیریت استعداد ها در سازمانها و شرکتها یکی از چالش های اساسی مدیران منابع انسانی و مدیر عاملان است.فرض کنید شما یکی از کارکنان حرفه ای و با تجربه یک سازمان معتبر هستید.
مدت زیادی از همکاری شما با این سازمان می گذرد و حالا دیگر جایگاه، توانمندی ها و مهارت های شما ارتقاء یافته است.
در همین روزها یک پیشنهاد شغلی هیجان انگیز از سازمان دیگری دریافت می کنید که برای جبران خدمات شما حقوق، پاداش و مزایای بهتری را در نظر گرفته است.
• در چنین موقعیتی تصمیم شما چیست؟
• چه عواملی باعث می شود که سازمان خود را ترک نکنید؟
تغییرات گسترده و سریع محیط، تکنولوژی، مشتریان، محصولات و خدمات رقبا مجموعه ای از نیروهای اثرگذار بیرونی هستند که ماندگاری و بقاء سازمان را تهدید می کنند.
در چنین شرایطی نداشتن انگیزه کافی، نارضایتی، عدم تعلق کارکنان و در نهایت بی ثباتی درون سازمانی تیر خلاص را به سمت یک سازمان شلیک خواهد کرد و دیگر هیچ شانسی برای بقاء و رقابت نخواهد داشت.
در عصر حاضر، سازمانی آمادگی رقابت دارد که میتواند با یک مدیریت استعداد هوشمندانه منابع انسانی خود را به سرمایه های انسانی تبدیل کند.
⁉️ اگر فکر میکنید مدیریت منابع انسانی سازمان شما، نسبت به حوزه و نوع فعالیت شما، در مسیر درستی قرار ندارد یا این مدیریت نسبت به اهداف سازمان شما به شکل مناسبی پیش نمیرود، شما با مشکل مدیریت استعداد در سازمان مواجه هستید.
تفاوتهای مدیریت استعداد و مدیریت منابع انسانی
ساختار:
در مدیریت منابع انسانی، استخدام، آموزش و تعلیم و حفظ همکاران همه تماماً به عهده دپارتمان منابع انسانی است و قدرت در این ناحیه متمرکز شده است.
اما در مدیریت استعداد هر یک از این وظایف در دپارتمان یا کمیته مربوط به خود انجام میگیرد و در سرتاسر سازمان پراکنده است. با این رویکرد تمام سازمان در این قبال مسئول بوده و در این اقدامات نقش خواهند داشت.
وظایف:
مدیریت منابع انسانی بیشتر بر مدیریت اجرائی متمرکز است. دپارتمان منابع انسانی، بیشتر به موضوعاتی همچون پرداخت، مرخصی، پاداش، و شکایات همکاران میپردازد.
این در حالی است که مدیریت استعداد تقریباً صرفاً و به طور انحصاری بر یاریرسانی و بهبود استعدادها در سازمان متمرکز است. توسعه و پیشرفت حرفهای را در یک طرف و گزارش حضور همکاران را در طرف دیگر قرار دهید، هر دوی آنها به اندازه کافی مهم هستند و هر دو هم در رابطه با همکاران ما هستند، اما دومی را میتوان کاری دفتری در نظر گرفت.
اجرا و پیادهسازی:
مدیریت استعداد اقدامی استراتژیک است و اغلب به عنوان یکی از اهداف و برنامههای کلان سازمان، در کنار اهداف کلان و بلند مدت سازمان قرار میگیرد.
این در حالی است که مدیریت منابع انسانی اقدامی مکانیکی و تاکتیکی است که با مدیریت روزانه افراد سر و کار دارد.
میترا محمدزاده کلاتی
پژوهشگر و مدرس حوزه منابع انسانی
دانشجوی دکتری مدیریت دولتی_ منابع انسانی
دانشگاه آزاد اسلامی قزوین
برای مطالعه مقاله های بیشتر در زمینه منابع انسانی به گروه آکادمی مدیریت منابع انسانی مراجعه فرمائید