تسنیم نوشت: یک متخصص اقتصاد مالی با این پیش بینی که تا پایان سال ۹۹ یا حداکثر تا پایان کار دولت فعلی بورس همچنان پر رونق و سودآورتر از سایر بازارها خواهد بود توصیه هایی به سهامداران خرد برای فعالیت در این بازار ارائه کرد.
علی کاشمری معتقد است، افزایش رونق در بازار بورس در حال حاضر بسیار به نفع دولت است، از آن لحاظ که سهام بسیاری از شرکتهای دولتی را که دولت در نظر دارد به بورس وارد کند و از طرفی سهام عدالت را که بخشی از بنگاههای آن در بورس وجود داشته اند ارزش سهامشان بالارفته و دولت عملکرد خود را در خصوص افزایش ارزش سهام عدالت مثبت نشان خواهد داد.
وی باور به علاقمندی دولت برای حفظ رونق در بورس دارد.
حرکت هیجانی در بورس ممنوع
کاشمری با هشدارهایی به سهامداران خرد، توصیه هایی به آنها دارد از جمله اینکه دست به حرکات هیجانی نزنند، به شایعات توجه نکنند، تحلیلهای بنیادی و تکنیکال را فرابگیرند، دارایی های خود را برای ورود به بورس نفروشند و سبد متشکل از سهامهایی با ریسکهای مختلف تشکیل دهند .
رشد اقتصادی، نیازمند سرمایهگذاری
وی در ادامه در خصوص تاثیر رونق بورس در اقتصاد کشور گفت: رشد اقتصادی، نیازمند سرمایهگذاری و سرمایهگذاری نیازمند تامین مالی است. به همین منظور بورس اوراق بهادار به عنوان یک بازار مالی شفاف و برخوردار از پشتوانه محکم قانونی یکی از بهترین گزینهها برای تامین مالی بنگاهها بشمار میرود. به عبارتی بازار بورس و چرخه اقتصادی هر دو میتوانند منجر به تقویت یکدیگر و بالعکس در مواقع بحرانی منجر به تضعیف یکدیگر در بلندمدت شوند.
از طریق فعالیت در بورس میتوان فرآیند تشکیل سرمایه را سرعت داد و منابع مالی را از طریق پساندازهای کوچک و بزرگ به سوی مصارف و نیازهای سرمایهگذاری در بخشهای مولد اقتصادی حرکت داد. بر این اساس در یک اقتصاد متعادل و پویا میتوان از این طریق از حرکت سرمایههای کوچک و بزرگ بهسوی فعالیتهای غیرمولد (خرید طلا، ارز و …) جلوگیری کرد.
وی در ادامه در خصوص آزادسازی سهام عدالت افزد: این آزادسازی یک اتفاق خوب در اقتصاد می تواند باشد، به ویژه آنکه به دو طریق مستقیم و غیرمستقیم انجام میپذیرد. اما باید ببینیم وضعیت شرکتهایی که سهامشان به مردم داده میشود چطور است. اگر بنگاههای ورشکستهای باشند، عایدی خاصی به مردم نمیرسد ولی بالعکس اگر بنگاههای پر رونقی باشند به نفع همه خواهد بود. سهام عدالت وزنه سنگینی بر عهده دولت بود که از آن رها میشود ولی باید در نظر بگیرد که سنگینی آن به دوش مردم نیفتد.