کلئو وید هنرمند و شاعر شعر اثرگذاری را می‌خواند که درباره هواخواهی از عشق و پذیرش است در زمانه‌ای که ظاهرا وجود هر دوی آنها در مضیقه است. با الهام از داستان انسانهایی که در ابتدا و انتهای زندگی خود قرار دارند، او حقایقی را درباره بزرگ شدن(و اظهار نظر کردن) بیان می‌کند و بر خرد در یک زندگی بخوبی سپری شده تعمق می‌کند و ما را با یک راه فرار ساده اما پایدار باقی می‌گذارد: با خودت خوب باش، با دیگران خوب باش، با زمین خوب باش. وید می‌گوید: « جهان به تو خواهد گفت، شخص بهتری باش. از این که جواب مثبت بدهی، نترس.»
