مـدیرنامـه
رسانه اختصاصی مدیران

جزئیاتی از قوانین کار کشور کانادا که نمی دانستید[نوید طمبوشی]

0 15

روزانه شاهد این هستم که اکثر افراد تصمیم به مهاجرت گرفتند و اولین کشوری که اعلام میکنند کانادا هستش و برای من موضوع جالبی بود که در مورد قوانین مربوط به کار تحقیق کنم و اینکه بیشتر با قوانین کانادا از نظر منابع انسانی و مدیریتی آشنا بشم و با چند جستجو در اینترنت و سایت های خارجی مطالبی مفیدی را جمع آوری کردم.

نیروی کار در کشور کانادا

اکثریت نيروي كار كانادا تحصیل کرده و متخصص هستند و كارفرمايان مي‌توانند كارمندان خود را از ميان كارگران، تجار و مديران، و متخصصان رشته‌هاي مختلف به خصوص در نقاط بزرگتر شهري انتخاب کنند.
آخرین تحقیقات نشان می دهد که تقریباً دو سوم از مشاغل خود راضی هستند.كل نيروي كار اين كشور 17,343,000 نفر است كه 47 درصد آن را زنان تشكيل مي‏دهند.

رضایت شغلی

در یک تحقیق بین المللی از نظر رضایت شغلی در محل کار کانادا طبق آخرین تحقیقات نشان می دهد که تقریباً دو سوم از مشاغل خود راضی هستند و تقریباً یک چهارم آنها را دوست دارم که به صورت رایگان کار کنند.

در این تحقیقات مشخص شد حتی کسانی هم که درآمد کمتری دارند به نسبت کشور های دیگر از رضایت شغلی بالاتری برخوردارندُ با توجه به رضایت شغلی مردم کانادا به نسبت کشور های دیگر لازم است بدانیم چه قوانینی باعث این رضایتمندی کارکنان در کشور کانادا شده است.

شرح قوانین کار :

در کانادا ، قدرت وضع قوانین کار به صورت استانی تعین میشود و دولت مرکزی در این امور دخالتی نمیکند.(بجز مشاغل خاص که دولت مرکزی فدرال دز این امور تصمیم گیری خواهد کرد).طبق آخرین گزارشات :

حداقل دستمزد 10.25 $ (کارمندان 18 یا بالاتر)

9.60 دلار (کارمندان دانشجویی زیر 18 سال)

ساعت کار 8 ساعت در روز یا40 ساعت در هفته

پرداخت اضافه کار بیش از 40 ساعت در هفته (1.5 برابر)

پرداخت حقوق به صورت منظم طبق تاریخ نوشته شده دز قرارداد

تعطیلات عمومی 9 تعطیلات (روز سال نو ، جمعه خوب ، ویکتوریا، روز کانادا ، روز کار ، شکرگذاری روز کریسمس ، روز بوکس ، روز خانواده)

تعطیلات دو هفته پس از 12 ماه اشتغال 4 درصد دستمزد به عنوان تعطیلات پرداخت می شود

حاملگی 17 هفته مرخصی شغلی بدون پرداخت حقوق

مرخصی والدین / فرزندخواندگی 35 یا 37 هفته

مرخصی در شغل بدون حقوق و دستمزد 35 هفته

مرخصی اضطراری 10 روز مرخصی شغلی بدون پرداخت هزینه بیماری ، جراحات و برخی موارد اضطراری و موارد ضروری دیگر ( برای شرکت هایی که کارفرما 50 یا بیشتر کارمند دارد)

مرخصی پزشکی خانواده 8 هفته مرخصی شغلی بدون حقوق

قوانین حاکم برای مرخصی

قانون کار کانادا مقررات فدرال را با تعدادی از مرخصی ها که در زیر لیست شده اند، ایجاد کرده است. هیچ کارفرمایی نباید کارمند را اخراج کند، معلق کند، تنزل درجه دهد یا نظم را به تعویق بیاندازد، زیرا آن ها برای گرفتن این مرخصی درخواست داده اند و یا مرخصی گرفته اند. برای انواع خاصی از مرخصی ها، این ممنوعیت از جایی که کارمند قصد انجام آن را دارد، گسترده می شود.

مرخصی استعلاجی:

کارمند حق دارد در صورتی که حداقل سه ماه متوالی برای یک کارفرما کار می کند، از مرخصی استعلاجی تا 17 هفته استفاده نماید. اگر کارفرما درخواست کند، کارمندان باید یک گواهی نامه پزشکی در طی 15 روز از بازگشت به کار ارائه کنند – به صورت کتبی.

مرخصی بیماری و جراحت مربوط به کار:

کارفرمایان باید طرحی را امضا کنند که دست مزد این نوع مرخصی با نرخ کارگران استانی یا ارضی در استانی که کارکنان در آن زندگی می کنند، برابر باشد.

برنامه های طولانی مدت معلولیت:

کارفرما دارای حق ارائه مزایای بلند مدت برای کارمندان خود است تا از آن ها در برابر امکان از دست دادن درآمد ناشی از یک رویداد پزشکی که کارمند برای مدت زمان طولانی قادر به کار کردن نیست، محافظت کند.

مرخصی بارداری :

کارمندی که باردار است می تواند از کارفرمای خود بخواهد تا شغل خود را تعدیل کند در صورتی که ادامه کار فعلی، خطری برای سلامت خود، سلامت فرزند متولد نشده آن ها، ایجاد کند. این درخواست باید با یک گواهی پزشکی همراه باشد که نشان می دهد این ریسک چقدر طول می کشد و شامل چه نوع فعالیت ها و شرایطی است که کارمند باید از آن اجتناب کند.

مرخصی بارداری کانادا

مرخصی زایمان :

کارکنان زن – از جمله مدیران و متخصصان – در صورتی که شش ماه متوالی کار مداوم با همان کارفرما قبل از شروع مرخصی خود را داشته اند، حق گرفتن مرخصی زایمان تا 17 هفته را دارند.

او می تواند هر زمانی در 13 هفته قبل از تاریخ پیش بینی شده و 17 هفته پس از تاریخ زایمان است را داشته باشد. مرخصی زایمان می تواند از زمانی که کودک به دنیا نیامده تا 17 هفته پس از به دنیا آمدن به طول بیانجامد. اگر کارمند انتخاب کند که مرخصی زایمان نگیرد، کارفرما نمی تواند او را وادار به گرفتن مرخصی کند مگر این که نشان داده شود که او قادر به انجام وظایف اصلی کار خود نیست.

مرخصی والدین :

والدین واقعی و والدینی که بچه ای را به فرزند خواندگی می پذیرند نیز به مدت 63 هفته از مرخصی والدین تحت شرایط مشابه مرخصی زایمان برخوردار هستند. آن ها می توانند هر زمانی را در طول دوره 78 هفته ای که کودک به دنیا می آید یا روزی که کودک را به فرزندی قبول می کنند، داشته باشند.

ترکیب مرخصی زایمان و مادری :

کارکنان زن که زایمان کرده اند، می توانند هم مرخصی زایمان و هم مرخصی والدین را داشته باشند، اما فقط یک دوره زمانی برای هر نوع مرخصی وجود دارد. اگر آنها بخواهند مرخصی والدین بگیرند، باید این کار را در یک بازه زمانی مداوم انجام دهند که با دوره های کاری همراه نباشد. کل مدت زمان بارداری و مرخصی های والدینی که با هم ترکیب می شوند، نمی تواند از 78 هفته تجاوز کند.

دستمزد، پرداخت و کسورات در قانون کار کانادا

کارمندانی که در صنعتی کار می کنند که به صورت فدرالی تنظیم شده است، حمایت ها و محافظت های معینی در رابطه با دستمزد و پرداخت این دستمزدها دارند. این بخش، اطلاعات دقیقی در مورد این حقوق و مراحل اخذ آنها ارائه می کند. در صورتی که کارمند اعتقاد داشته باشد که کارفرما با بندهای این قوانین موافق نیست و آنها را اجرا نمی کند، می تواند اقدام به اخذ حقوق خود نماید.

حداقل دستمزد فدرال، مشابه حداقل دستمزد کلی فرد بزرگسال است که توسط هر استان یا منطقه تنظیم می شود. هر زمان که یک دولت استانی یا منطقه ای حداقل دستمزد خود را افزایش دهد، نرخ فدرال آن منطقه نیز به صورت خودکار بالا می رود.

حقوق کارمند چه زمانی پرداخت می شود؟

دستمزدها باید در روز معینی که توسط کارفرما تعیین می شود، به کارمند پرداخت گردد. هرگونه حقوق مرخصی که کارفرما به کارمند بدهکار است، باید در زمانی که کارمند به مرخصی می رود پرداخت شود. اگر کارمند استعفا دهد و حقوق مرخصی را از کارفرما طلب داشته باشد، وی باید در طی 30 روز پس از استعفای کارمند حقوق مرخصی وی را پرداخت کند. در موارد مشخصی، کارفرماها اجازه دارند که مبلغی را از حقوق کارمندانشان کسر کنند. کسورات مجاز شامل موارد زیر هستند:

کسورات الزامی تعیین شده توسط قانون فدرال یا استانی از جمله مالیات ها و حق بیمه اشتغال
کسورات مجاز با دستور دادگاه از جمله پرداختی هایی که برای حمایت از فرزند شخص ثالثی صورت می گیرد یا کسوراتی که با موفقیت جمعی انجام می شوند مانند بدهی های اتحادیه.

اگر کارفرما قصد جبران اضافه حقوق هایی را داشته باشد که قبلا پرداخت کرده است با کسورات موافق بوده و اجازه کتبی خود را تحویل کارفرما دهد، وی مجاز به کسر حقوق است مانند: اهدا به موسسه خیریه، اهدا به طرح پس انداز، حق بیمه پزشکی و دندانپزشکی، بیمه عمر و حق بیمه ناتوانی طولانی مدت، طرح مستمری بازنشستگی، برنامه پس انداز ثبت شده بازنشستگی و غیره.

برای آنکه این کسر حقوق معتبر و قانونی باشد، اجازه ارائه شده توسط کارمند باید به یک مبلغ معین محدود شده و هدف و تعداد دفعاتی که کارفرما مجاز به تکرار آن است معین شود؛ این موارد بدین جهت انجام می گیرند که اطمینان حاصل شود که کارمندان می دانند چه چیزی را امضا می کنند و این اختیارنامه چگونه و چه زمانی بر آنها تاثیر خواهد گذاشت.

با این وجود، کارفرماها در مبالغی که به کارمند بدهکار هستند، متحمل شدن آسیب به ملک، بلیط های رفت و آمد و جریمه هایی که بدون موافقت داوطلبانه و رضایت کتبی کارمند متحمل شده اند، نمی توانند کسورات ایجاد کنند. اگر کارفرما با تحقیق ملاحظه کرد که پرداخت مبالغ این جریمه ها وظیفه کارمند است، می تواند این روند را پیش از دادگاه مدنی آغاز کند.

قوانین نوشته شده از مقالات مرتبط انگلیسی کانادا ترجمه شده است.

نویسنده :

نوید طمبوشی

دانشجوی مدیریت بازرگانی
کارشناس جذب واستخدام هلدینگ طرفه نگار
صفحه شخصی در ویرگول

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.




Enter Captcha Here :

تائید دیدگاه فعال است. دیدگاه شما ممکن است کمی طول بکشد تا ظاهر شود.