“مدیریت اجتماعی منابع انسانی “ یا SRHRM ، فرضیه های جدید اجتماعی در مدیریت کارمندان داردکه شامل شیوه ها و سیاست هایی است که باید با منابع انسانی شرکت ها و استراتژی های CSR متناسب باشد (بارنا و همکاران ، 2017).
وقتی مفاهیم CSR و HRM با هم ادغام می شوند، CSR نیازهای کارمندان را برآورده میسازد ، یعنی سیاستهای مربوط به آموزش کارمندان، ارتقاء در مشاغلشان، تشویق اقلیت های مختلف ، و ارائه شرایط پاداش خوب ، از جمله قدردانی و تقسیم کارآفرینی در سهامداری بهبود مییابد.
پیرو استدلال های اورلیتسکی سوانسون (2016) و شن و ژو (2011) ، در حالی که شیوه های HRM در تقویت توانایی های کارمندان مانند مهارت های افزایش توانمندی، افزایش انگیزه و توانایی های افزایش فرصت ها نقش دارند ، مدیریت منابع انسانی اجتماعی فراتر می رود و شامل استخدام و حفظ کارمندان مسئول اجتماعی ، ارائه آموزش CSR و ارزیابی عملکرد اجتماعی و پیوند نتایج ارزیابی به پاداش ، آموزش و توسعه می شود (شن و زو ، 2011 ؛ شن و بنسون ، 2016 ؛ شن و ژانگ ، 2017).
فاطمه قیطرانی
مدرس و پژوهشگر حوزه منابع انسانی و رفتار سازمانی
کاندیدای دکتری مدیریت دولتی- رفتار سازمانی
دانشگاه علامه طباطبایی
برای مطالعه متن کامل این مقاله به گروه آکادمی مدیریت منابع انسانی مراجعه فرمائید